چه می شد اگر ماه نصف فاصله کنونی از زمین را داشت؟

به گزارش آریا بلاگ، فیلم کمدی Bruce Almighty را که سال 2003 با بازیگری جیم کری پخش شده بود، به یاد دارید؟ در این فیلم کاراکتری که جیم کری نقشش را بازی می نماید به ناگاه قدرتی خداگونه پیدا می نماید. در صحنه ای او برای ساختن یک چشم انداز رؤیایی و تحت تاثیر قرار دادن عشق زندگی خود، ماه را در کمند می کشد و به زمین نزدیک تر می نماید تا آسمانی رؤیایی تر بسازد. بعدا در همین فیلم می بینیم که خبرگزاری ها از وقوع سیل های ویرانگر در سراسر زمین خبر می دهند که ظاهرا به خاطر همین کار نابخردانه جیم کری، ایجاد شده اند.

چه می شد اگر ماه نصف فاصله کنونی از زمین را داشت؟

اما سؤال اینجاست که اگر فاصله ماه از زمین نصف اندازه کنونی بود، چه می شد؟! آیا صرفا آسمانی زیباتر می داشتیم، یا چیزهای دیگری هم در انتظار ما بود؟

جالب است که سناریوی وقوع سیل های بیشتر و ویرانگرتر در آن فیلم واقعا در این صورت رخ می داد.

نیل کامینز، استاد فیزیک دانشگاه مین Maine، می گوید که شناخته شده ترین تأثیر ماه روی زمین، کشش جاذبه آن روی اقیانوس هاست. در نتیجه آن جزر و مدهایی شدیدتر تا 8 برابر رخ می داد. (معادل فارسی کشند برای جزر و مد مدتی است که استفاده می گردد.)

با این اندازه کشند، بعضی جزایر کاملا زیر آب می رفتن و بسیاری از شهرهای ساحلی، غیرقابل سکونت می شدند.

همین؟!

خیر! اگر ماه نصف فاصله کنونی اش از زمین را داشت، گرانش آن روی پوسته زمین هم تاثیر می گذاشت و محرک زمین لرزه های بیشتر و حتی آتشفشان های بیشتر می شد.

قمر Io مشتری را در نظر بگیرید. این قمر یک سرزمین جهنمی است و بیشترین اندازه فعالیت آتشفشانی در کل منظومه شمسی را دارد که دلیل آن تاثیر گرانش شدید مشتری بر آن است. به صورت مشابهی آتشفشان های روی زمین هم در سناریوی تخیلی ما بیشتر می شد.

چیز دیگری که رخ می داد، کاهش تدریجی سرعت حرکت وضعی زمین بود. البته همین حالا هم برآورد شده که سرعت گردش زمین هر صد سال، یک هزارم ثانیه کند می گردد. اما اگر ماه به زمین نزدیک تر بود، سرعت حرکت وضعی زمین بیشتر کند می شد.

پس تا اینجای کار ما روی زمینی بایستی زندگی می کردیم و تاب می آوردیم که کشندهای شدیدتر و زلزله ها و آتشفشان های بیشتر داشت و شبانه روزش بیشتر از 24 ساعت کنونی بود.

یک چیز دیگر، رخ دادن بیشتر کسوف یا خورشیدگرفتگی بود و در این خورشیدگرفتگی ها به خاطر ابعاد نسبی عظیم تر ماه، تاج خورشید را به خوبی الان نمی توانستیم ببینیم.

ضمناً در نتیجه شب و روزهای طولانی تر آب و هوای زمین هم به تدریج عوض می گردد و تغییرات تکاملی تحت تاثیر قرار می گرفت.

و چیز دیگر: به خاطر شب های روشن تر، حیوانات شکارچی از طرفی راحت تر طعمه های خود را می دیدند و از سوی دیگر به خاطر اینکه خودشان هم دیده می شدند، بایستی چابک تر می شدند و خود طعمه ها باید مهارت بیشتری در پنهان کار می داشتند.

نکته آخر: نزدیک شدن ماه به زمین واقعا چه تاثیری رو ادبیات و اشعار می گذاشت؟ آیا آبله رویی ماه عیان تر می شد و تشبیه دلدادگان به ماه کمتر می شد؟ آیا شاعران بیشتر به روشنایی شبانه ماه اشاره می کردند؟

اما آیا واقعا امکان دارد که ماه به زمین نزدیک تر گردد؟

امکانش که هست. مثلا اگر یک شبه سیاره با جرم کافی از کنار زمین و ماه گذر کند، آن هم در فاصله و زمان کناسب ممکن است ماه را یک پله به سمت ما نزدیک تر کند.

منبع

آژانس مسافرتی: دور زمین | سفر به دور زمین هیچوقت اینقدر آسون نبوده! تور ارزان، تور لحظه آخری، اروپا، تور تایلند، تور مالزی، تور دبی، تور ترکیه

منبع: یک پزشک
انتشار: 9 مهر 1400 بروزرسانی: 9 مهر 1400 گردآورنده: ariyablog.ir شناسه مطلب: 7519

به "چه می شد اگر ماه نصف فاصله کنونی از زمین را داشت؟" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "چه می شد اگر ماه نصف فاصله کنونی از زمین را داشت؟"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید